Γραφωντας αυτο το blog, που αργοτερα θα δημοσιευσω και σαν bulletin στο myspace ντοτ com, για να διαφημισω το blog μου (marketing tactics rule!) θυμαμαι την χθεσινη κραιπαλοπαρασκευη, που περασαμε με κατι φιλαρακια στην Αγ. Παρασκευη.(εκανα και ριμα.τρεμε Εμινεμ!)
Ηταν ηρεμα, ομορφα και πανω απο ολα, υπηρχε αυτο το vibe που σε κανει να χαμογελασεις στον αγνωστο-η, που καθετε διπλα σου , ασχετα αν η ανταποκριση του ειναι ενα ωραιατατο, αφοπλιστικο, κωλοδαχτυλο.
Ο Μπιλης ηρθε απ το σπιτι μου κατα τις 6 και κατι, παιξαμε Raftwars(παιχνιδι-επος) αναβαθμισαμε την σχεδια μας, σκοτωσαμε πειρατες και γειτονες και αποφασισαμε οτι αρκετα τραβηξε το μαρτυριο της Αννας-Μαριας.Την ειχαμε στησει ηδη 3 τεταρτα. Στον δρόμο προς το φροντιστηριο της(εκει ειχαμε δωσει ραντεβου), το κινητο του Μπιλ χτυπησε οπως χτυπαει το κινητο σου, οταν εχεις κανει κοπανα απ την δουλεια.Και οι δυο μας ξεραμε πως δεν για καλο. Ο Μπιλ σηκωνει το τηλεφωνο κοιταζωντας με, με τρομοκρατημενη ματια.
-"Γαμω το!"
-"Τι εγινε ρε μαλακα?"
-"Ο μογλης ο Ζορντον εχει παλι αποστολη για μας"
-"Πφφφ".. ειπα με υφος ξενερωμενου χωριατη βοσκου..-"Δεν γαμιεται.."
-"Ελα παμε να τελειωνουμε να πιουμε κανα μπυρετο"
Ευθυς τραβαω χειροφρενια, οπως οι οδηγοι του Gran Turismo (η γιαγια ακομα θα προσευχεται στην Παναγια της Γουαδελουπε), και παρκαρω τον ΚΙΤ με ακριβεια διαβητη διπλα απο μια boutique του Παναθηναικου.
Ανοιγω το πορτ-μπουαγκουαζ, φοραω την στολη μου, το κρανος μου, και στελνω εσεμες, στον δεινοσαυρο μου να ερθει γρηγορα, να τον καβαλησω και να παμε να σωσουμε τον κοσμο. Ο Μπιλης εντωμεταξυ παιζει φιδακι.
-"Ξυπνα ρε μαλακα!" του λεω και του ριχνω μια φαπα..
-"Τι βαρας ρε μαλακα?
-"Πρεπει να σωσουμε τον κοσμο απ τα τερατακια κ εσυ παιζεις φιδακι?"
--Τον εποικοδομητικο μας διαλογο διεκοψε ενα τρομαχτικο ουρλιαχτο.--
Η Συνεχεια σε λιγες ωρες. Παω να "σαββατισω"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου